Μια πρώτη προσέγγιση

Κατευθύνεται η σκέψη μας από τη γλώσσα; Μπορεί να υπάρχει σκέψη χωρίς την ύπαρξη της γλώσσας; Πως σχετίζεται η γλώσσα με τη λογική ικανότητα; Η ενασχόληση και επεξεργασία των ερωτημάτων αυτών δημιούργησε σχολές και τάσεις σχετικά με το πώς και πόσα συνεισφέρει η γλώσσα στη σκέψη και αντίστροφα, με ποιον τρόπο και μέχρι ποιου σημείου επηρεάζει η σκέψη τη γλώσσα. Ο προβληματισμός αυτός οδήγησε σε τρεις ερμηνευτικές προσεγγίσεις. Υπάρχουν αυτοί που υποστηρίζουν πως η σχέση γλώσσας και σκέψης είναι αιτιώδης και μονόδρομη με τη γλώσσα να είναι αναγκαία προϋπόθεση για την ύπαρξη και διαμόρφωση της σκέψης (θεωρία του μπιχεβιορισμού και θεωρία της γλωσσικής σχετικότητας). Από την άλλη πλευρά οι λεγόμενοι παραδοσιακοί όπως ο Αριστοτέλης, Piaget, Schank, Mcnamara, Chomsky θεωρούν πως η σχέση γλώσσας και σκέψης είναι μεν αιτιώδης και μονόδρομη αλλά στην αντίθετη κατεύθυνση από την προηγούμενη θέση, με την ανάπτυξη της σκέψης να αποτελεί αναγκαία συνθήκη για την ανάπτυξη της γλώσσας. Έχοντας υπόψη τις παραπάνω διαμετρικά αντίθετες ερμηνείες υπάρχει και η άποψη που έχει δοθεί από το Ρώσο L. Vygotsky η οποία εστιάζεται στη θέση πως η γλώσσα εξυπηρετεί δύο λειτουργίες την εξωτερική επικοινωνία και την εσωτερική σκέψη.

Κ.Δ.Α.Υ. Ν. ΑΡΤΑΣ